Volkstuintjes in Amsterdam
Overigens had mijn grootvader van Wereld ook al in de jaren '30 een volkstuintje aan de Amstel. Hij hield er o.a. kippen, eenden, konijnen en een geit en verbouwde er ook groente en allerlei soorten bessen. Vooral de kruisbessenstruiken waren al voor de oogsttijd aanbrak door de kinderen leeg gesnoept. Wat hij bepaald niet kon waarderen.
Binnen de familie Bouweriks waren er ook diverse verwanten die vanwege hun stadse bovenwoningen volkstuinierden. Zoals Jacobus Gerardus [1907] en zijn zoons Henk [1937] en Rob [1945] en daarnaast Ome Jan [1917]. Ome Jan had een grote volkstuin bij Sloterdijk. Serieus als hij het leven opvatte, spaarde hij eerst jarenlang om het grote bedrag van Fl. 14.000,00 handje contantje te kunnen betalen. Zijn tuin moest er wel perfect bij liggen, onkruid noch ongeschoren hagen kwamen bij hem niet voor. In de kwarteeuw dat hij ´volkstuinierde´ werd hij nooit bij de maandelijkse inspecties op zijn vingers getikt! Zijn tuin lag er altijd keurig bij!
Behalve tuinieren en vooral voor de kinderen, spelen in de gezonde buitenlucht had de volkstuin ook een belangrijke sociale functie. Opgelegd pandoer waren de wekelijkse activiteiten zoals klaverjassen en bloemschikken voor moeder de vrouw.
Heel wat anders dan de bedenkers rond 1900 voor ogen hadden. Het idee van volkstuinen kwam uit Engeland. De redenen om arbeiders een stuk grond te geven, waren tweeledig. De gedachte was, dat arbeiders die in de natuur waren gelukkiger zouden worden. Maar belangrijker in de toenmalige regenten ogen, zo zouden arbeiders die voor zichzelf op een stukje land iets verbouwden, niet naar het café gaan om zich te bezatten.
Terug naar BLOGS
|
Zijn gezin woonde op een bovenwoning in Amsterdam Zuid en bracht vrijwel elk weekend door in het eigenhandig gebouwde huisje. Apetrots was hij altijd om elke ‘luxe' verbetering en natuurlijk op zijn zelf verbouwde groente en bijzondere planten. 
Onlangs kreeg ik van hervonden familieleden aan de ‘de Vink'en tak' wat oude fotootjes opgestuurd en wat bleek ook zij hadden op Amstelglorie een volkstuin. Het was er elk weekend een complete familie reünie. Want zowel tante Thea, tante To en tante Coba hadden er een lapje grond. De neefjes en nichtjes trokken hier reuze gezellig met elkaar op.
Terug naar Amstelglorie waar ons verhaal begon. Dit was vanaf de oprichting in 1953 een vereniging. Je huurde het stukje grond van een gemiddelde oppervlakte 275 m. De huisjes mochten maximaal 28 m groot zijn. Daarnaast werd en wordt je nog steeds, verplicht om eenmaal per maand deel te nemen aan het gemeenschappelijk werk in het onderhoud van het park. 
Een volkstuin toen, kostte ook niet niks, maar de huidige prijzen zijn echt niet mis!